Na początku 2021 r Międzynarodowa Agencja ds. Zapobiegania Ślepoty (IAPB) przeprowadziła wśród specjalistów ankietę dotyczącej wpływu pandemii na działania związane z retinopatią cukrzycową na całym świecie. Wyniki ankiety wykazały, że szczególnie ucierpiały działania profilaktyczne, takie jak badania przesiewowe w kierunku retinopatii cukrzycowej. Wszyscy ankietowani wskazali zmniejszenie liczby usług, a ponad 70% osób stwierdziło, że badania zostały całkowicie wstrzymane lub ich liczba znacząco się zmniejsza. Ta sytuacja zwiększyła prawdopodobieństwo, że wiele osób rozpocznie leczenie retinopatii cukrzycowej zbyt późno, gdy choroba będzie już w zawansowanym stadium.
Niestety skutki pandemii najdotkliwiej odczuli starsi pacjenci z chorobami współistniejącymi i ludzie z mniej uprzywilejowanych środowisk, ponieważ mieli oni najmniejszy dostęp do usług związanych z retinopatią cukrzycową.
Pandemia wpłynęła też negatywnie na stan psychiczny pracowników ochrony zdrowia – z jednej strony obawiali się oni zarażenia wirusem i choroby, a z drugiej odczuwali poczucie beznadziejności z powodu nie możności pomocy pacjentom.
Pandemia przyspieszyła wprowadzenie rozwiązań telemedycznych i innowacyjnych technologii do opieki nad pacjentem z retinopatia cukrzycową.
Podobne wnioski wyciągnięto z badań naukowych przeprowadzonych w Grecji gdzie wykazano, że w okresie obostrzeń nastąpił statystycznie istotny spadek liczby pacjentów z retinopatią cukrzycową i obrzękiem plamki żółtej w porównaniu z tym samym okresem w poprzednim roku.
Na podstawie artykułu: D’Esposito F, Impact of the Pandemic on Diabetic Retinopathy Initiatives, Published online November 11, 2021, https://www.iapb.org/blog/impact-of-the-pandemic-on-diabetic-retinopathy-initiatives